Biżuteria z surowców wtórnych na stałe zagościła na rynku jubilerskim. Nikogo nie dziwi wykorzystywanie zużytych kapsli, elementów z popsutych komputerów, zegarków, szkła czy mebli do tworzenia biżuterii. Projektanci biżuterii wykorzystują niemal wszystko co wpadnie w ich ręce, aby stworzyć oryginalną biżuterię. Cena biżuterii z materiałów ogólnodostępnych uzależniona jest od uwarunkowań panujących na rynku, często jest wyższa od ceny biżuterii wykonanej z metali szlachetnych.
Projektanci wykorzystują makulaturę, europalety, stare rowery i metalowe stelaże do produkcji mebli czy sprzętów gospodarstwa domowego. W ten sam nurt wpisują się twórcy biżuterii, którzy prezentują odbiorcom swoje kolekcje wykonane z coraz ciekawszych materiałów. Od wielu sezonów popularna jest biżuteria wykonana z ceramiki, szczególnie ręcznie malowanej. Klienci chętnie kupują ozdoby wykonane z tkanin takich jak dżins, ale także z filcu czy materiałów organicznych: drewna, kwiatów zatopionych w żywicy. Na rynku można znaleźć biżuterię, której zadaniem jest jak najwierniejsze odwzorowanie rzeczywistości. Jej twórcy starają się oddać odbiorcom biżuterię, która wykonana z materiałów niejubilerskich, najczęściej żywicy lub plastiku, do złudzenia przypomina przedmioty codziennego użytku.
Folia i gąbka
Na rynku jubilerskim możemy znaleźć kolekcje biżuterii stworzonej z przedmiotów, które nas otaczają. Mamy zatem ozdoby stworzone z cukru, makaronu czy czekolady, czyli tak zwaną biżuterię jadalną. Znajdujemy biżuterię wykonaną z toreb foliowych, szkła czy gąbek. Twórcy zmieniają przedmioty codziennego użytku w przedmioty biżuteryjne. Kpią z konwencji, wytwarzają biżuterię niejednokrotnie jednorazową, konkurując na rynku z biżuterią modową. Proponują klientom ozdoby, które podkreślają oryginalny styl ich posiadacza. Biżuteria z materiałów niejubilerskich traktowana jest jako „biżuteria pośrednia” pomiędzy biżuterią tradycyjną a biżuterią modową. Taki rodzaj biżuterii jest nie tylko odpowiedzią na zapotrzebowanie rynku czy modowym gadżetem, ale także formą artystycznego wyrazu.Projektanci wykorzystują makulaturę, europalety, stare rowery i metalowe stelaże do produkcji mebli czy sprzętów gospodarstwa domowego. W ten sam nurt wpisują się twórcy biżuterii, którzy prezentują odbiorcom swoje kolekcje wykonane z coraz ciekawszych materiałów. Od wielu sezonów popularna jest biżuteria wykonana z ceramiki, szczególnie ręcznie malowanej. Klienci chętnie kupują ozdoby wykonane z tkanin takich jak dżins, ale także z filcu czy materiałów organicznych: drewna, kwiatów zatopionych w żywicy. Na rynku można znaleźć biżuterię, której zadaniem jest jak najwierniejsze odwzorowanie rzeczywistości. Jej twórcy starają się oddać odbiorcom biżuterię, która wykonana z materiałów niejubilerskich, najczęściej żywicy lub plastiku, do złudzenia przypomina przedmioty codziennego użytku. Folia i gąbka Na rynku jubilerskim możemy znaleźć kolekcje biżuterii stworzonej z przedmiotów, które nas otaczają. Mamy zatem ozdoby stworzone z cukru, makaronu czy czekolady, czyli tak zwaną biżuterię jadalną. Znajdujemy biżuterię wykonaną z toreb foliowych, szkła czy gąbek. Twórcy zmieniają przedmioty codziennego użytku w przedmioty biżuteryjne. Kpią z konwencji, wytwarzają biżuterię niejednokrotnie jednorazową, konkurując na rynku z biżuterią modową. Proponują klientom ozdoby, które podkreślają oryginalny styl ich posiadacza. Biżuteria z materiałów niejubilerskich traktowana jest jako „biżuteria pośrednia” pomiędzy biżuterią tradycyjną a biżuterią modową. Taki rodzaj biżuterii jest nie tylko odpowiedzią na zapotrzebowanie rynku czy modowym gadżetem, ale także formą artystycznego wyrazu.
Artystom tworzącym swoje kolekcje biżuterii zależy nie tylko na ochronie środowiska naturalnego, ale też na wyrażeniu siebie poprzez tworzenie sztuki nawiązującej do pop-artu i dadaizmu. Niektórzy z nich tworzą biżuterię posługując się przedmiotami ready-made, inni starają się przetworzyć wybrany przez siebie materiał w taki sposób, aby z puszek, kapsli czy gazet powstały eleganckie kolczyki, broszki czy naszyjniki, które w niczym nie przypominają pierwowzoru. Dzięki pracy artystów, z plastikowych butelek, aluminiowych puszek czy kapsli powstają małe dzieła sztuki jubilerskiej. Jeszcze niedawno najczęściej na polskim rynku jubilerskim dominowała biżuteria wykonana z filcu, teraz jej miejsce zajmuje ta wykonana ze sprasowanego papieru, czyli tektury. Kolorowa biżuteria w finezyjnych kształtach powoli zaczyna zdobywać uznanie Polaków. Nie można zapominać, że polscy projektanci coraz częściej w swoich kolekcjach poza materiałami z odzysku wykorzystują także metale i kamienie szlachetne. Artystom udaje się połączyć dwa zupełnie różne materiały i oddać w ręce odbiorców współczesne dzieła sztuki złotniczej. Twórcy łącząc niekonwencjonalne materiały pokazują, że tworzenie biżuterii z materiałów z odzysku oraz złota i kamieni szlachetnych może być okazją do zamanifestowania nie tylko swoich poglądów, ale także popisania się kunsztem tworzenia arcydzieł sztuki złotniczej.
Hiperrealizm w biżuterii
Twórcy wprowadzają na rynek biżuterię, którą można zaliczyć do nurtu hiperrealizmu, czyli przedstawiającą rzeczywistość z jak największą precyzją. Stąd w kolekcjach biżuterii pojawiają się kolekcje ozdób do złudzenia przypominających żywność, zabawki dla dzieci, meble, sztućce czy przedmioty, które otaczają każdego człowieka. Twórcom hiperrealizmu zależy na ukazaniu w biżuterii świata takim jakim jest on naprawdę, co sprawia, że ich biżuteria staje się „biżuterią żartu”, biżuterią, która bawi odbiorcę. Można bowiem ozdobić się kolczykami ze szprotek czy naszyjnikiem do złudzenia przypominającym spaghetti. Ich biżuteria, przeciwnie do dzieł malarskich hiperrealistów, szokuje odbiorcę. Przedmioty codziennego użytku nabierają nowego znaczenia. Jednocześnie pozwalają na samookreślenie użytkownika biżuterii. Może on bowiem nosić na sobie swoje ulubione przedmioty, które w jakiś sposób go definiują. Osoby decydujące się na zakup biżuterii hiperrealistycznej wysyłają ją dość jasny komunikat – noszę przedmiot, którym otaczam się na co dzień, rzeczywistość, która mnie otacza, jest na mnie. W czasach kiedy biżuteria przestała być przedmiotem podkreślającym status społeczny, a także coraz rzadziej można mówić o niej w kategoriach symbolu, hiperrealistyczna ozdoba stała się formą żartu, świadczy o poczuciu humoru jej użytkownika, który stawia znak zapytania o granice w sztuce przedmiotów użytkowych. Hiperrealistyczna biżuteria doskonale się do tego nadaje. Czy przedmiot użytkowy, jakim jest nóż czy talerz, może stać się utylitarną ozdobą? Podkreślenia wymaga fakt, że obecnie kupno biżuterii nie wynika z potrzeby, ale z pewnego rodzaju przymusu, wynikającego z chęci posiadania i podążania za trendami. Dlatego też biżuteria hiperrealistyczna staje się gadżetem.
Zmiany w świecie
W świecie biżuterii współczesnej wykonanej z materiałów niejubilerskich można wyróżnić dwa pokrewne kierunki – biżuterię, która tworzona jest z przedmiotów codziennego użytku i biżuterię, która do złudzenia przypomina przedmioty codziennego użytku. Twórcy kontestują rzeczywistość poprzez tworzenie biżuterii – jedni zmieniają pierwotne przeznaczenie przedmiotów, tworząc z nich przedmiotykomunikaty, drudzy starają się wiernie odtworzyć otaczający nas świat w kawałku biżuterii. Oba trendy rozwijają się równolegle i opisują naszą rzeczywistość.
